Deutscher Camping-Club, prowadzi trzy główne kempingi w Berlinie, wszystkie położone tuż przy linii dawnego muru berlińskiego. Listownej rezerwacji miejsca na jakimkolwiek kempingu w Berlinie dokonać można pisząc do Deutscher Camping-Club e.v. (D.C.C.), Mandlstr. 28,80802 München. Jeśli nie ma się rezerwacji, dobrze jest wcześniej zadzwonić. Na wszystkich kempingach opłata wynosi 6,90 DM od osoby, 5,50 DM za nieduży namiot, a 7,50 DM za namiot większy. Wszystkie czynne są przez cały rok.

Posted in Zwiedzamy on 11 grudnia 2018, Comments: No comments

W XIV w. Rostock, dzięki bałtyckiemu portowi, został dumnym członkiem hanzeatyckiego związku wolnych miast. Cokolwiek by powiedzieć o najnowszych dziejach miasta, relikty jego przeszłości są niezwykle piękne. Do Starówki (Altstadt) można dojechać tramwajem sprzed dworca kolejowego. Choć w czasie II wojny światowej połowa miasta została zniszczona, obecnie wiele gotyckich kościołów oraz domów z muru pruskiego i pokrywanej glazurą cegły przywrócono do pierwotnego stanu. Kröperliner Straße, główny pasaż handlowy, prowadzi wśród XVI-wiecznych kamienic mieszczańskich w stronę dawnej bramy miejskiej. Równolegle biegnie Langestraße, główna arteria miasta, gdzie współczesna ceglana zabudowa dobrze harmonizuje z tradycyjną architekturą. Dalej, przy Kröperliner Str. znajduje się główny budynek Univerität Rostock, najstarszej uczelni w Europie Północnej. Obok uniwersytetu, przy pozostałościach muru miejskiego, stoi Kloster zum Heiligen Kreuz, fachowo odrestaurowany klasztor, wybudowany w 1217 r. przez królową Danii. Można zwiedzić muzeum, lub skusić się na kawałek ciasta w urządzonej tam kawiarni (wt.-nd. 10.00-18.00 wstęp 2DM).

Posted in Zwiedzamy on 15 listopada 2018, Comments: No comments

Z Sanssouci związana jest również pewna cmentarna historia. W 1945 r. zwłoki Fryderyka Wielkiego w tajemniczy sposób zniknęły ze znajdującego się tu cmentarza, by odnaleźć się w Tybindze, w bezpiecznej odległości od żołnierzy Armii Czerwonej. Do rodzinnego grobowca szczątki króla powróciły dopiero w 1991 r., po zjednoczeniu Niemiec. firama Brandenburska (Brandenburger Tor), mniej sławna krewniaczka bramy rlińskiej, usadowiła się na ruchliwym Luisen platz. Stąd Brandenburgerstr. rowadzi do dziewiętnastowiecznego Peter-Pauls-Kirche. Pierwsza przecznica w leo przed kościołem wiedzie do zbudowanej z czerwonej cegły dzielnicy holenderskiej, kazałe, choć nieco rozsypujące się rezydencje przy Hegelallee świadczą o dawnej, worskiej świetności Poczdamu. Na końcu ulicy widnieją żółte wieżyczki Nauener or. W kierunku nabrzeża, przy Fried Ebert Str. górują nad okolicą kopuły kościoła w. Mikołaja (Nikolaikirche). Przy dokładniejszym przyjrzeniu się kościół wygląda ezgrabnie – kopuła i granitowy sześcian, na którym jest osadzona nie pasują do ‚ebie. Wnętrze odnowiono w stylu typowo enerdowskim – szkło i płytki yiękochłonne nie przyczyniły się do upiększenia świątyni (pn. 14.00-17.00, wt.-sb. 10.00-17.00, nd. 11.00-17.00).

Posted in Zwiedzamy on 17 września 2018, Comments: No comments

Bauhaus Archiv-Museum für Gestaltung, Klingenhöferstr. 13-14 ( 254 00 20). Autobus 4 129 (z Ku’damm): Lützowplatz. Lśniący, nowoczesny budynek zaprojektowany przez założyciela szkoły Bauhaus, Waltera Gropiusa, mieści wystawę wzorcowych dziel jej członków (między innymi Kandinsky’ego i Klee’a), Śr.-pn. 10.00-17.00.Wstęp3DM,studenci I DM.

Posted in Zwiedzamy on 17 sierpnia 2018, Comments: No comments

Zaprojektowany przez Goethego, Park an der lim nad rzeką, usiany jest XVIl-wiecznymi pawilonami, poza tym daje schronienie stadkom owiec i kóz. Godne uwagi są sztuczne ruiny zbudowane przez weimarski klub strzelecki oraz pomnik Szekspira (Schiller był wyśmienitym tłumaczem jego dzieł). Na pomniku nadal widoczne są ślady po tym, jak naziści pomalowali go na czarno po rozpoczęciu w 1939r. wojny z Anglią. Na stoku w odległej części parku usadowił się domek Goethego – Gartenhaus, Corona-Schöfer-Str., pierwszy dom poety w Weimarze, który później stał się jego samotnią, do której uciekał przed zgiełkiem życia miejskiego. (Wt.-nd. 9.00-12.00 i 13.00-17.00. Wstęp 3 DM, studenci 1 DM). Goethe i Schiller spoczywają w pokoju na Historischer Friedhof, cmentarzu położonym na południe od centrum miasta. (Pn.-sb. 9.00-13.00 i 14.00-17.00). Obaj poeci leżą obok siebie w sarkofagu miejscowych książąt. Goethe zarządził, żeby pochowano go w szczelnej stalowej trumnie. Schiller, który zmarł w czasie epidemii, został pierwotnie pochowany w zbiorowym grobie. Później Goethe przeszukiwał grób tak długo, aż odszukał zwłoki, które zidentyfikował jako ciało Schillera i zorganizował pochówek w grobowcu.

Posted in Zwiedzamy on 25 września 2017, Comments: No comments

Sto pięćdziesiąt lat po swojej śmierci botanik, geolog, urzędnik państwowy, lekarz, artysta i poeta Johann Wolfgang von Goethe nadal sprawuje zwierzchnictwo nad ulicami miasta. Ani wieczna pamięć, ani liczne miejsca pamięci związane z jego życiem bądź życiem jego przyjaciela, współpracownika oraz rywala, Fryderyka Schillera, nie zdziwiłyby zapewne egotycznego poety. Szczególnie wielkie wrażenie robią jego nieskazitelne manuskrypty przechowywane w Goethehaus, Frauenplan 1, domu, w którym Goethe żył przez 50 lat. Solidny przewodnik, dostępny w języku angielskim, Goethe’s House on the Frauenplan at Weimar, jest niezbędny przy oglądaniu kolekcji przedmiotów osobistych wypełniających pokoje, w których Goethe pisał, studiował, bawił się i ostatecznie zmarł. (Wt.-nd. 9.00-17.00 XI-II wt.-nd. 9.00-16.00. Wstęp 5 DM, studenci 3 DM). Schillerhaus, Schillerstr. 12, dawny dom dramatopisarza mieści wystawę oryginalnych szkiców i pierwszych wydań sztuk oraz kronikarski zapis jego życia. (Śr.-pn.

Posted in Zwiedzamy on 24 września 2017, Comments: No comments

Austelłungsraum Grassimuseum, z drugiej strony Grassimuseum przy Pragerstr. staje się coraz silniejszym magnesem przyciągającym międzynarodowe wystawy dzieł sztuki. Ostatnio, w jasnym, prawie sterylnym quasi-przemysłowym wnętrzu gościły wystawy europejskich artystów modernistycznych i postmodernistycznych z wielu krajów kontynentu.

Posted in Zwiedzamy on 23 września 2017, Comments: No comments

Niedaleko od kościoła św. Tomasza znajduje się najnowsze i najbardziej poruszające muzeum Lipska. Museum der „Runden Ecke”, Diltrichring 24, dawna siedziba Urzędu Bezpieczeństwa Państwowego, czyli Stasi, mieści obecnie stałą wystawę Stasi-Macht und Banalität” (Stasi, czyli banalność władzy, co pobrzmiewa echem stwierdzenia Hannah Arendt o „banalności zła”). Niewielka kolekcja wypełnia zaledwie kilka pomieszczeń gigantycznego budynku, z którego dzień i noc nadzorowano poczynania mieszkańców Lipska. Wystawa ujawnia bezgraniczną paranoję i władzę, jaka pozwalała Stasi na kontrolowanie prawie każdej rozmowy telefonicznej, podróży samochodem, oraz listów wrzucanych do skrzynek w mieście i okolicy.

Posted in Zwiedzamy on 22 września 2017, Comments: No comments

Innenstadt, zabytkowa część Lipska, mniej ucierpiała od bombardowania w drugiej wojny światowej, niż od źle zaplanowanej zabudowy w epoce socjalistycznej. Dlatego też na Sachsenplatz lepiej przyglądać się przydymionym fasadom Biirger- häser (domom burmistrzów) i nie zwracać uwagi na wielki betonowy plac. Sercem miasta jest Marktplatz, barwny brukowany rynek, z szesnastowiecznym, jakby zgarbionym budynkiem Altes Rathaus. Warto również zwrócić uwagę na jego wspaniałe wnętrza oraz mieszczące się w ratuszu Museum fur Geschichte der Stadt Leipzig, gdzie można zapoznać się z historią miasta (wt.-pt. 10.00-18,00. sb.-nd. 10.00- 16.00 wstęp3 DM, studenci 1,50 DM, dzieci 0,50 DM). Za Altes Rathaus, przy Nikolaistr. stoi osiemsetletni kościół św. Mikołaja (Nikolaikirche), świadek narodzin Pasji wg św. Jana Bacha oraz pokojowej rewolucji niemieckiej (pn,-pt, 10.00-18.00, nd. nabożeństwo 9.30, 11.00 i 17.00).

Posted in Zwiedzamy on 21 września 2017, Comments: No comments

Po zniszczeniu miasta przez pożar w I842r., władze Hamburga przeprowadziły ambitny program odbudowy, łącznie z charakterystycznymi miedzianymi wieżami, pokrytymi dziś zielonkawą patyną, który w dużym stopniu ukształtował obecny krajobraz urbanistyczny. Kilka kroków na północ od ratusza, przy Hopfenmarkt można obejrzeć złowieszcze ruiny St. Nikolaikirche. Ta jedna z najwcześniejszych budowli neogotyckich legła w gruzach w czasie alianckich nalotów bombowych w 1943r. Władze miasta postanowiły nie odbudowywać ruin, aby przypominały o okropnościach wojny. Trochę na wschód od ratusza stoją dwa inne kościoły o miedzianych wieżach: XII-wieczny St. Perikirche (czynny pn.-pt. 10.00-18.00, sb.

Posted in Zwiedzamy on 18 września 2017, Comments: No comments

240 hektarów Parku Sanssouci obejmuje cztery barokowe pałace oraz niezliczone pawilony orientalne. Neues Palais (»0331/97 31 43), największy z królewskiego zespołu pałacowego, pierwotnie został wzniesiony przez Fryderyka Wielkiego dla poprawienia sobie humoru po kilku przegranych wojnach. Wewnątrz znajduje się dziewiętnastowieczny Grotlensaa! – salon, którego żebrowane ściany lśnią od muszli i półszlachetnych kamieni. W pałacu mieści się też ekskluzywna kawiarnia (codz. 11.00-19.00, nieczynna 2. i 4. sb. miesiąca) oraz teatr, w którym od czasu do czasu po południu lub wieczorem przez prawie całe lato, odbywają się przedstawienia. W przeciwległej części parku stoi pałac Sanssouci (»0331/239 31), gdzie Fryderyk znajdował schronienie przed żoną oraz innymi problemami (sans souci po francusku znaczy „beztroski”). Niestety, odwiedziny tego miejsca nie wiążą się wyłącznie z beztroską – zjednoczenie przyczyniło się do większej dostępności naprawdę pięknego, barokowego pałacu i w kolejce trzeba czekać dobre 45 minut. Lepiej zjawić się tu wcześnie. Sąsiednie wejście to wspaniała Bildergalerie z dziełami Caravaggia, van Dycka i Rubensa umieszczonymi pod pozłacanym sufitem. Romantyczny Schloß Chariottenhof wtapia się w ogrody krajobrazowe oraz plantacje winogron w południowej części parku, W pobliżu ulokowane są łaźnie rzymskie (Römischer Bäder). Spoglądający na park od północy, pseudowłoski Orangerie-Schloß słynie z kolekcji 67 płócien będących kopiami Rafaela oraz z położonych równolegle do pałacu królewskich komnat gościnnych (Neue Kammern). Najdziwaczniejszymi pawilonami parkowymi są pawilony „orientalne”. Chinesisches Teehaus to fantazyjna, pozłacana budowla budowana jakby w narok tycznym transie na szczycie jej dachu, na dokładkę, znalazł się Budda, znany także jako Neptun z parasolem. (Park czynny od 9.00 do zachodu słońca, wstęp bezpłatny. Pałace czynne 9.00-17.00, X i II-III 9.00-16.00, XI-I 9.00-15.00. Komnaty gościnne nieczynne w piątek. Wszystkie pałace nieczynne w 1. i 3. pn. miesiąca. Wstęp do pałacu 6 DM, studenci 3 DM. W Sanssouci, w pokojach gościnnych, Schloß Charlottenhof obowiązuje zwiedzanie z przewodnikiem innne miejsca można zwiedzać samodzielnie.)

Posted in Zwiedzamy on 16 września 2017, Comments: No comments

Po wyjściu z katedry katolickiej, doskonałej sposobności do zrobienia fotografii Łaby (najlepiej prezentującej się o zachodzie słońca) dostarcza szesnastowieczny Briihlischc Terrasse. Skręcając w prawo przy końcu tarasu dochodzi się do Albertinum, jeszcze jednego z kilku wspaniałych zespołów muzealnych (patrz: Muzea, poniżej). Dziedziniec muzeum, ulokowanego w dawnym Arsenale, mieści kolekcję rzeźb greckich i rzymskich.

Posted in Zwiedzamy on 14 września 2017, Comments: No comments

Naprzeciw kościoła katolickiego malowniczy Augustus Brücke przerzucony przez Łabę prowadzi do Goldener Reiter – Złotego Jeźdźca – pozłacanego pomnika Fryderyka Augusta II. Wcześniejszy przydomek tego władcy „August Mocny“, miał być wyrazem uznania dla jego wyjątkowej (można powiedzieć nieprawdopodobnej) męskiej witalności – podobno zdołał spłodzić co najmniej 354 dzieci. Hauptstraße, brukowany deptak z ciągnącym się wzdłuż niego szpalerem drzew, pełen jest sklepów i restauracji. Promenada ta łączy nadbrzeże rzeki z Albertplatz (dawniej Platz der Einheit), wokół którego nadal stoją piękne dziewiętnastowieczne rezydencje. Warto także przejść się kawałek Hauptstr., żeby zobaczyć najstarszy zachowany kościół miasta Dreikönigskirche (Kościół Trzech Króli). (Codz. 9.00-18.00. Bezpłatne koncerty organowe pn.-pt. 17.30-18.00.) Smak przedwojennego Drezna najlepiej poznać można w położonych daleko od centrum dzielnicach Blasewitz i Loschwitz, które łączy Blaues Wunder, ulubiony most drezdeńczyków. Wieść niesie, że ten jedyny nie zniszczony podczas wojny most tylko dlatego nie został wysadzony przez SS w momencie wkraczania wojsk radzieckich, że ktoś przeciął przewody materiałów wybuchowych.

Posted in Zwiedzamy on 11 września 2017, Comments: No comments

Z miasta nad Łabą elektorowie sascy sprawowati niegdyś rządy nad prawie całą Europą Środkową. Bogate zbiory elektora Augusta Mocnego ora2 wspaniały zespól pałacowy Zwinger, jaki wzniósł, dla pomieszczenia lam swojej kolekcji, konkurowały niegdyś z paryskim Luwrem. Na pałacowym dziedzińcu dzwony z błękitnej porcelany w bramie Glockenspiel wydzwaniają godziny. Północne skrzydło pałacu, dobudowane później, zaprojektowane zostało przez Gottfrieda Sempera, przedstawiciela historyzmu i pioniera nowoczesnego budownictwa teatralnego. Osławiony budynek drezdeńskiej opery, zwany również Semper-Oper, posiada charakterystyczne cechy zamaszystego stylu uwidocznionego w pałacowym skrzydle, Po żmudnej restauracji, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynku, Opera stała się główną atrakcją Drezna. Wnętrze dostępne jest dla zwiedzających między spektaklami odbywającymi się co kilka tygodni. Można zapytać o to w biurze turystycznym lub telefonicznie 484 23 33. Niedaleko od wejścia do Porzellansammlung rozpoczynają się jedne z najbardziej przystępnych cenowo wycieczek po Dreźnie – zwiedzanie miasta tramwajem (pn.-pt. 10.30 i 13.30, sb.-nd. 12.00 i 15.30 10 DM, studenci i emeryci 5 DM).

Posted in Zwiedzamy on 10 września 2017, Comments: No comments